اصفهان شهر اصفهان
در قسمت غربی خیابان هاتف و با فاصله نسبتاً دور از مسجد جامع عتیق کوچه‌ای با نام ایـن مقـبره وجـود دارد. این مقبره که مربوط به شخصی به نام» بابا قاسم است، توسط شاگرد وی سلطان ابی الحسـن طـالوت دامغـانی بنا گردیده است. سردر این بنا دارای کتیبه‌ای تاریخی که به خط ثلث و با کاشی معرق بر روی زمینه‌ای لاجوردی حک شده است و سال ۴۱۷ ه ق برای آن رقم خورده است. سر در داری ۴ لنگه مقرنس می‌باشد که خـط روی آن بنائی اسـت و بـا کاشی معرق لاجوردی بر روی زمینه آجری در هر لنگه یک کلمه و در وسط سر در وزیر مقرنسهای آن بخط بنائی با کاشی فیروزه‌ای بر زمینهٔ آجری یک کلمه نوشته شده است. بر دیوار شرقی سردر دو لوح سنگی نصب گردیده که یکی از این دو لوح در قسمت فوقانی یک پنجرهٔ مشـبک سنگی نصب گردیده و شامل دو حاشیه و یک متن است عبارت حک شده بر روی این حاشیه حاوی صلوات بـر چهارده معصوم می‌باشد. در داخل و محوطه مقبره تزئینات آجری و کاشیکاری زیبائی خاصی به محوطه بخشیده است.
بنای بقعه بر روی یک چهار ضلعی قرار گرفته و پوشش داخلی به صورت گنبد نیم کروی می‌باشد. گنبد مقبره، هرمی شکل است و ٨ ترک دارد که برروی هر دو ترک متقابل آن بخط بنائی با کاشی معرق لاجوردی و بر زمینهٔ آجری یکی از اسماء منقوش شده است. وجود کتیبه‌ای که در قسمت بالایی سردر) نمـای خارجی (نصـب شـده، کتیبه این بنا در سال ۱۰۴۴ ه. ق بوسیله شخص خیری به نام آقا زمان فرزند آقا جمال میوه فـروش مرمـت پذیرفتـه است که کتیبه بخط ثلث سفید معرق بر زمینه لاجورد می‌باشد. مقرنسهای داخل گنبد بر زمینه شطرنجی آجری است که به خط بنائی با کاشی فیروزه‌ای است که عبارت الله اکبر ٨ مرتبه نوشته شده است. شبستانی در داخل بنا وجود دارد که آجر چینی و مقرنس کاری سقف آن بسیار تحسـین آمیز و بی‌نظیر است.
دو کتیبه موجود در این شبستان دارای کاشیهای معرق است که یکی از آن‌ها زیر گردن گنبد قرار گرفته و محتوای آن سورهٔ ۱۷ از قرآن کریم است و دومین کتیبه‌ای که زیر کتیبهٔ اول قرار دارد بر سر طاق ظلع جنوبی شبستان نقش بسته است.
