اصفهان شهر اصفهان
در قرن ۱۷ میلادى یعنى در دوران حکومت صفویه شهر اصفهان به وسیله دیوارى که طول آن حدود ۲۸ کیلومتر بوده است محافظت میشد، این حصار داراى دروازه هاى متعددى براى عبور و مرور بوده است، شاردن جهانگرد فرانسوى از ۸ دروازه اصلى و ۶ دروازه فرعى شهر سخن گفته و در باره دروازههاى اصلى شهر میگوید:
«چهار دروازه رو به جنوب است که عبارتند از دروازه حسن آباد، جوباره (که دروازه عباسى نیز گفته میشود)، کران و سید احمدیان و چهار دروازه دیگر رو به باختر و شمال است که به نامهاى دروازه شاه یا دروازه دولت، دروازه لنبان، دروازه طوقچى و دروازه دردشت میباشد». این دروازهها که در آن زمان محل خارج شدن از شهر اصفهان محسوب میگردید امروزه تقریباً مرکز اصلى شهر را تشکیل میدهد.