صفاهونس

از این دیار که نام خوشش صفاهونس

سلام ساده به هر کس که اهلی ایرونس

بیا به اینجا و از دور نیگا بوکون و بی‌بین

که اینجا سر تا سرش ازخَُبی گلستونس

تو اینجا هرچه بخوای ساختمونی دیدنی اس

همین نه نوم و نشونش منارجنبونس

همین نه مسجدی شیخش پسندی اهلی دلس

آدم تو هر جا می‌رد والا مات و حیرونس

بیا سری پلی خواجوش بی‌بین چه جوری آباش

به مثلی مُرواری اِز رویی سنگا غلتونس

پر از قلمزن و نقاش ماهرس اینجا

می‌دونی چقدر هرورش سخندونس

اگه تو انجمنی شاعراش بیای بی‌شینی

می‌گوی که انجمنس اینجا یا نمکدونس

ز کاری کارگرش آ، زِ رنجی دهقونش

تو سفره مون نونی داغ و پیاز و بریونس

گزی که اینجا دارد، منحصر به فردس و بس

بخور که قُوتی قلبس آ، بابی دندونس

خلاصه ضمنی خداحافظی و عرضی ادب بوگم

که سرچشمه ذوق و هنر صفاهونس

کلومی ساده و بی‌شیله پیله جمشیدی

پسندی مردومی پرشورُ حالی ایرونس

استاد اکبر جمشیدی