از این دیار که نام خوشش صفاهونس
سلام ساده به هر کس که اهلی ایرونس
بیا به اینجا و از دور نیگا بوکون و بیبین
که اینجا سر تا سرش ازخَُبی گلستونس
تو اینجا هرچه بخوای ساختمونی دیدنی اس
همین نه نوم و نشونش منارجنبونس
همین نه مسجدی شیخش پسندی اهلی دلس
آدم تو هر جا میرد والا مات و حیرونس
بیا سری پلی خواجوش بیبین چه جوری آباش
به مثلی مُرواری اِز رویی سنگا غلتونس
پر از قلمزن و نقاش ماهرس اینجا
میدونی چقدر هرورش سخندونس
اگه تو انجمنی شاعراش بیای بیشینی
میگوی که انجمنس اینجا یا نمکدونس
ز کاری کارگرش آ، زِ رنجی دهقونش
تو سفره مون نونی داغ و پیاز و بریونس
گزی که اینجا دارد، منحصر به فردس و بس
بخور که قُوتی قلبس آ، بابی دندونس
خلاصه ضمنی خداحافظی و عرضی ادب بوگم
که سرچشمه ذوق و هنر صفاهونس
کلومی ساده و بیشیله پیله جمشیدی
پسندی مردومی پرشورُ حالی ایرونس
استاد اکبر جمشیدی