جهانگیرخان قشقایى، استاد مسلم فلسفه قرن اخیر، اصلاً از ایل دره شورى قشقایى و مقیم دهاقان سمیرم بود، تا چهل سالگى را در میان ایل گذراند و در جوانى شاهنامه خوان طایفه خود بود و تار هم میزد. وى وقتى از سمیرم به اصفهان آمد براى تعمیر ساز خود، پیش یحیى ارمنى تارساز رفت، یحیى به او گفت: برو پى کار بهترى و علم بیاموز، از تار زدن بهتر است. بدین طریق جهانگیرخان به تحصیل در سر پیرى پرداخت و تا بدانجا رسید که هر کس از فلسفه دانان قرن اخیر خواست اظهار حیاتى بکند، خود را از شاگردان جهانگیرخان قشقایى به شمار میآورد. کار به جائى رسید که وقتى ظل السلطان در مدرسه به دیدن او میرفت در اثناء سخن گفت: خان بزرگ اگر سابقاً میخواست مرا ببیند چند ماه قبل میبایست وقت بگیرد. اما من امروز به حضور شما میرسم و این به خاطر مقام ارجمند علمی شماست.