لباس مردم اصفهان در قرن قبل از مشروطه‏

عمامه و عبا و لباس بلند که مخصوص روحانیون بود، در قرن قبل از دوران مشروطه عمومیت پیدا کرده بود. چنانچه در شهر اصفهان، ۹۰ درصد مردم از کسبه و غیره معمم بودند. معروف است در زمان ناصرالدین شاه، چراغعلى‏خان نامى، حاکم اصفهان شده بود. چون معمول بود که عموم طبقات از حاکم تازه وارد دیدن کنند، روزى در تالار بزرگ چهل‏ستون براى پذیرایى بارِعام داده بود، عده‏ اى مردان معمم و عبابدوش وارد تالار شدند.

چراغعلى خان خیال مى‏کند که آنان علماى شهرند و براى تکریم آن‌ها برمى‏خیزد و به اندازه‏اى که درخور مقام روحانیون است به آن‌ها احترام مى‏گذارد. در ضمن متوجه مى‏شود که دستهاى همه واردین سیاه است. از روى تعجب علت سیاه بودن دستهاى آن‌ها را سئوال مى‏کند یکى از آن‌ها جواب مى‏دهد، ما صنف رنگرز هستیم و از براى عرض تبریک شرفیاب شده‏ایم. چراغ‏على‏خان از احترام و کرنش بى‏مورد که به یک‏عده کارگر کرده بود متغیر مى‏شود و آن‌ها را بیرون مى‏کند و سپس به علماى معروف از آنچه گذشته بود شکایت مى‏کند. علما موافقت مى‏کنند که کسبه بجاى عمامه سفید، عمامه بخور یا زرد رنگ بر سر بگذاردند.