پارچه فروش اصفهانى

جمال‌زاده در کتاب «سر و ته یک کرباس» خود مى ‏نویسد:

طرفاى تهران و بذله فروشان امروز دارلخلافه هم در مورد توکوک اصفهانى ‏‌ها رفتن دلیرى ‏‌ها مى ‏کنند و به اسم تقلید لهجه آنان که مانند بسیارى از خصوصیات دیگر آن‌ها اساساً تقلید بردار نیست جتى کلماتى را که زیر بردار نیست زیر مى ‏دهند و از این زیر دادن‏‌ها چه کیف‌ها که نمى‏ برند.

مى ‏گویند پارچه فروش اصفهانى مى ‏گوید:

«اومدس، دیدس، پسندیدس، بردس، به حج آقانشون دادس، حج آقا پسندیدس، ورداشتش، بردس، پوشیدس، حالا اوردس، او ما که پس نى مى ‏گیریم، پس تکلیف ما چى چى یِس؟!»