جمالزاده در کتاب «سر و ته یک کرباس» خود مى نویسد:
طرفاى تهران و بذله فروشان امروز دارلخلافه هم در مورد توکوک اصفهانى ها رفتن دلیرى ها مى کنند و به اسم تقلید لهجه آنان که مانند بسیارى از خصوصیات دیگر آنها اساساً تقلید بردار نیست جتى کلماتى را که زیر بردار نیست زیر مى دهند و از این زیر دادنها چه کیفها که نمى برند.
مى گویند پارچه فروش اصفهانى مى گوید:
«اومدس، دیدس، پسندیدس، بردس، به حج آقانشون دادس، حج آقا پسندیدس، ورداشتش، بردس، پوشیدس، حالا اوردس، او ما که پس نى مى گیریم، پس تکلیف ما چى چى یِس؟!»